บางทีไอ้อ้อมก็รู้สึกเหนื่อยกับการดิ้นรน หลังจากอยู่สบายๆ มาหลายปีอยู่แบบพอเพียง จนแล้วจนรอดก็ต้องถึงเวลาที่ต้องปากกัดตีนถีบทำอะไรหลายๆ อย่างให้ชีวิตมันดีขึ้นกว่าเดิมสบายกว่าเดิม
พยายามทำตัวให้ไม่ว่าง แล้วก็ยังไม่ทิ้งกิจกรรมต่างๆ ที่ไอ้อ้อมรัก ปลูกต้นไม้ เลี้ยงสัตว์ ถ่ายภาพ และท่องไพร ขี่มอเตอร์ไซค์ขับรถ โอ๊ย...ฯลฯ ถ้ารวมกับงานที่ทำด้วยแล้วมันจะตายไหมเนี่ย
จุดหมายมีอยู่ข้างหน้าต้องฝ่าฟัน แม้จะมีอุปสรรคขนาดไหน ต้องล้มและลุกอีกกี่ครั้งก็ตาม เราจะต้องเดินไปข้างหน้า อย่ายอมแพ้ พี่แค่เมา!.....ดูวีดีโอขำๆ นี้ให้คิดคนเมาจะตายห่ายังพยายามจะลุกเลย
ชอบในความแตกต่างและไม่เหมือนใคร ไอ้อ้อม Non Standard คืออะไรที่เรียกว่าธรรมดาก็ต้องแต่งเติมให้มันไม่ธรรมดา ตัวอย่างซึ่งตอนนี้กำลังเห่อกับมอเตอร์ไซค์ก็เลยจับหมวกกันน๊อคที่มีอยู่แต่ลายไม่สวยมาจัดการให้เข้ากับธีมในชื่อว่า "Death Paul Frank"
หมวกกันน๊อคลิงตายเซทนี้ทำมาสองใบ แบบคลาสิค 1 ใบซึ่งขัดตัดสติกเกอร์และพ่นสีทับใหม่หมด ส่วนอีกใบเป็นทรงโมโตครอสแค่ตัดสติกเกอร์ Death Paul Frank ทับอย่างเดียว
ไอ้อ้อมขอสร้างภาพกับหมวกกันน๊อค Death Paul Frank Helmet : หมวกกันน๊อคลิงตายไว้หน่อยแล้วกันเน๊อะ
ช่วงนี้คงจะเป็นเรื่องของเครื่องยนต์และมอเตอร์ไซค์สองล้อบ่อยหน่อยนะครับ ไอ้อ้อมขาดช่วงของนางแบบสวยๆ นายแบบเท่ส์ๆ จากคราวที่แล้วได้ไปเยี่ยมถ่ายรูปร้าน EK AUTO SHOP CHOPPER แล้วก็ไปปิ๊งปั๊งกับมอเตอร์ไซค์ไซด์เด็กขี่คือ Honda Chaly ที่แต่งแนวล้อโตๆ หรือสไตล์ Tracker นั่นเอง
ครานี้พี่ชายโทรมาบอกว่าจะปล่อยรถลูกค้าอีกคัน ให้มาถ่ายเก็บไว้ด่วน นั่นก็เป็นชอปเปอร์แนวงานสร้าง หรือ Custom Build ที่ออกแบบตามความต้องการของเจ้าของ
สีขาวจั๊วเอวสะโอดสะองเหมือนสาวสวยก็ไม่ปาน กึ่งหน้ายาว กึ่งสปอร์ต เจ้าของได้รถที่อยากได้ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไป ส่วนเจ้า Chaley Tracker ที่ไอ้อ้อมเล็งไว้วิ่งได้แล้วแต่ยังไม่เก็บงาน แหม...ว่าจะลองเอาไปขี่สักหน่อยอดเลย
ณ เวลานี้ White & White ทั้งสองคันคงโลดเล่นอยู่บนถนนอย่างสุดมันส์ ตามแต่สไตล์ใคร สไตล์ใคร หากสนใจอยากมีมอเตอร์ไซค์สไตล์ของเราสักคัน ลองติดต่อ EK Auto Shop Chopper บ้านฉาง 089-4984352 ดูนะครับ
งานขอชา่วสองล้อตั้งแต่ปีที่แล้ว ที่ไอ้อ้อมดองไว้ซะบูดเลย ก็เป็นงานที่จัดขึ้นประจำทุกๆ ปี ที่ทางพ่อเมืองของชาวบางแสนสนับสนุน ใ้ห้มีขึ้นที่หาดบางแสน ชลบุรี
จะมีมอเตอร์ไซด์มากมายเป็นพันๆ คันมารวมอยู่ที่นี่ นอกจากนี้ยังมีการโชว์มอเตอร์ไซด์ หรือรถโบราณคลาสิค มอเตอร์ไซด์ใหม่ๆ หรือจะเป็นร้านค้าที่เอาของมาขายทั้งที่เกี่ยวข้องหรือไม่เกี่ยวข้องก็ตาม สรุปเป็นอันคึกคักและตื่นตาตื่นใจสำหรับไอ้อ้อมทีเดียว
เวสป้ารุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งจะเปิดตัวไปก็เอามาโชว์ ความเห็นส่วนตัวหน้าตารูปลักษ์ความคลาสิคของเวสป้าหายไปไหนหม๊ด ไม่สมค่าตัวที่แสนแพงหูฉีกเลย
ชอปเปอร์อะไหล่อิมพอร์ททั้งคันจากค่าย Big Bomber RCA คันงานก็มา พร้อมเพื่อนฝูง
เหล่า Monkey และ Golila ก็มาเป็นฝูง ทั้งเดิมๆ และแต่งจัด รอให้มาทอดแหกลับไปบ้าน โอ๊ะ ไม่ได้ครับ ได้แค่ชมและถ่ายรูปเท่านั้น
ชมรม American Classic Car ก็นำรถมาแสดงหลายคันเช่นกัน
รถที่ตกแต่งคล้ายรถตำรวจ
ว้าว มี BMW ด้วย ได้รับความสนใจจากบุคคลเท่าไปมากมาย
บาร์น้ำเรกเก้ คงสร้างมาเพื่องานพวกนี้โดยเฉพาะ
ใครช่วยบอกทีว่ารถนี่ยี่ห้ออะไร รุ่นอะไร???
และแล้วไอ้อ้อมก็ชะงักงันอยู่กับบูทนี่จนไม่อยากไปไหน เมื่อได้เห็นโฉมตัวเป็นๆ ของ Harley Sportster Fourty Eight โฉมล่าสุดของซีรี่ย์ Sportster ปี 2010 อยากจะวางดาวน์แล้วขี่กลับบ้านจังเลย
กลุ่มรถค่าย Triumph แห่งเกาะอังกฤษก็อยู่รวมกันอย่างผู้ดี
เวสป้าต้องคลาสิคแบบนี้ถึงจะเรียกเวสป้า เป็นสกู๊ดเตอร์ในฝันของผู้นิยมแทบจะทุกคน
มอเตอร์ไซด์เยอะมาก ถ่ายไม่หมดเพราะแบตฯ กล้องหมดก่อน ยังมีมอเตอร์ไซด์ค่ายอื่นที่สนใจอีกเพียบแต่ไอ้อ้อมไม่สามารถ ตกดึกพี่ป้างนครินทร์ มาตะโกนแหกปากร้อง ชวนให้ชาวสองล้อ สนุกสนานกันยิ่งขึ้นไปอีก
มีโอกาสปีหน้า ก็ว่าจะไปอีกนะครับ คราวนี้ไอ้อ้อมจะนั่งสองแถวไป แล้วจะขี่ Harley Sportster กลับบ้าน แฮ่..........
จะอธิบายอย่างไรดีว่าโดยนิสัยส่วนตัวของไอ้อ้อมนั้น ถ้าคิดจะทำอะไรแล้วทำได้ไม่ดีจะไม่ทำ จะทำอะไรก็ต้องทำให้ดีที่สุด หรือสุดความสามารถ
การแต่งแฟนซีเพื่อเข้าประกวดก็เป็นเรื่องนึงที่ไอ้อ้อมสร้างเป็นบทพิสูจน์ตัวเองว่า "ต้องทำได้และต้อง Win" ตั้งแต่ทำงานอยู่กับ"พวกเขา" มาก็มีการจัดเลี้ยงปีใหม่และมีการประกวดแฟนซีหลายครั้งด้วยกัน ปีไหนที่เข้าร่วมก็จะได้ Win ทุกครั้งส่วนปีไหนไม่เข้าร่วมจะไม่แต่งเด็ดขาด จะไม่กั๊กตัวเองหรือกั๊กใครทั้งนั้น
เริ่มด้วยปีแรก 2003: แฟนซี "Cartoon Night Party" ไอ้อ้อมแปลงร่างเป็นมนุษย์ตัวเขียว HULK เฉือนคะแนนกับรุ่นพี่ที่แต่งเป็นไอ้จ่อยไปนิดเดียว
ครั้งที่ 2 ปี 2005: แฟนซี "Back To School" รำลึกความหลังสมัยครั้งยังเป็นเด็กโรงเรียนวัด ที่พ่อไม่มีเงินยัดเข้าโรงเรียนดีๆ
ครั้งที่ 3 ปี 2007: แฟนซี "จิ๊กโก๋พกหวี จิ๊กกี๋พกแป้ง"
ครั้งที่ 4 ปี 2008: แฟนซี "โอลิมปิค" ทุกคนมุ่งแต่จะเป็นนักกีฬาและกรรมการ แต่ไอ้อ้อมขอเป็น Mascot สัญลักษณ์นำโชคของโอลิมปิคปีนั้น
ครั้งที่ 5 ปี 2010: แฟนซี "แวนซ์บอย สก๊อยเกริ์ล" ฉีกความคิดของทุกคนเด็กแวนซ์ใช่ว่าจะต้องใส่เดฟเสียทุกคน
ตอนอยู่้ในงานหน่ะกรรมการว่าเสมอกับคู่แข่งอีกคน แต่จริงๆ แล้วกรรมการเมานับแต้มผิด เพราะตอนนับไม่ได้นับออกสื่อเหมือนทุกๆ คน ไม่เป็นไร รู้อยู่คนเดียวพอว่าตัวเองหน่ะ "Win"
ส่วนตัวแล้วไม่นิยมที่จะต้องไปซื้อชุดหรือแต่งหรูอะไร เน้นประหยัด อะไรอยู่ในตู้เสื้อผ้าก็จับมามิกซ์ ฉีกความคิดของทุกๆ คน และให้กลมกลืนกับคอนเซปงานให้ได้ และพอถึงเวลา ไอ้อ้อมก็จะได้เป็นคนระเบิดแชมเปญ
มันเริ่มจากมีเพื่อนคนนึงบ่นลอยๆ ให้ไอ้อ้อมได้ยินว่า "อยากกินปลากระบอกเค็ม" พลันก็ทำให้นึกถึงอดีตตอนสมัยที่คุณแม่ยังอยู่ ท่านเคยทำปลากระบอกทอดเค็มให้กิน ซึ่งมันก็ต่างจากเมนูที่เพื่อนอยากจะกินตรงที่เป็นปลากระบอกสดๆ ตัวย่อมๆ นำมาขอดเกล็ดให้หมดไม่ต้องควักใส้ ใช้มีคมๆ บั้งถี่ๆ ทั้งตัว แล้วนำไปคลุกกับเกลือป่น เสร็จแล้วนำลงทอดน้ำมันร้อนๆ ให้ดังฉ่าาาาาาา ทอดด้วยความใจเย็น รอให้สุกได้ที่แล้วเร่งไฟแรงๆ เพื่อไล่น้ำมันจากนั้นจึงตักปลากระบอกทอดเค็มใส่จาน กลิ่นงี้หอมฉุยจนแทบอดใจไม่ไหว
ก็แค่เมนูอาหารอย่างนึงที่ลืมไปตั้งนานแล้ว ลืมไปพร้อมกับการจากไปของคุณแม่ แต่ทีนี้ไอ้อ้อมไม่ลืมแล้วครับ วันคืนดีๆ กับ"ปลากกระบอกทอดเค็ม"กลับมาแล้ว มีคนมาช่วยทอดให้กินแล้วครับ ^_____^
ถุงดำใส่ร่างไร้วิญญาณถูกส่งสู่มือของไอ้อ้อม ว่าจะไม่คิดอะไรแล้วแต่ ณ เวลานั้นทำไมน้ำตาตกใน... พี่เหมียวถึงไม่ใช่แมวที่แท้จริงของไอ้อ้อม เป็นแมวของพี่ชายที่ถูกทิ้งให้คนอื่นรับช่วงเลี้ยงคราวที่ย้ายออกจากบ้านไปอยู่ที่ใหม่ ไอ้เราก็เลี้ยงไปตามความสามารถถึงแม้จะไม่ได้รักมันมากมาย แต่ก็รู้ว่ายังไงก็แล้วแต่ไม่มีใครรับผิดชอบมันแล้ว ไอ้อ้อมเองก็ต้องรับผิดชอบชีวิตของมัน
จำได้ว่าสมัยพี่เหมียวหนุ่มๆ เป็นแมวที่ปราดเปรียวมากๆ เจ้าอารมณ์และนิสัยสันโดษ ขี้อ้อนบางเวลา แมวหง่าวหลงมาแถวบ้านเป็นอันต้องถูกพี่เหมียวจัดการอย่างสิโรราบ และมักจะเห็นแผลที่ตัวพี่เหมียวบ่อยๆ ป่วยก็หงอย สบายก็ลั้นลา ว่างั้นเถอะ
ไอ้อ้อมจำไม่ได้เลยว่าเคยเห็นหน้าพี่เหมียวมากี่ปีใช้นิ้วมือทั้งหมด 10 นิ้วก็ไม่พอ สรุปได้ว่าผูกพันธ์กันระดับนึง จนถึง ณ ปัจจุบันคิดว่าพี่เหมียวคงลืมเจ้าของเดิมและคิดว่าใครคือเจ้าของที่แท้จริงของมัน จนหมดยุคของพี่เหมียวอายุมากขึ้น น้ำหนักที่เคยทำไว้ที่คล้ายๆ พยูนตัวเขื่อง ก็ลดลงๆ เขี้ยวฟันที่เคยแข็งแรงก็หลุดร่วง มีป่วยบ้างเป็นครั้งคราว เรื่องราวที่จะไปต่อสู้กับแมวหนุ่มก็หลีกเลี่ยงโดยไม่จำเป็น ประคับประคองชีวิตอย่างแมวแก่สุภาพและสันโดษ
ทุกอย่างเหมือนเป็นปรกติ แต่อยู่มาวันนึงพี่เหมียวเหมือนคนเมา เดินไม่เป็นเส้นตรง อาการซึมๆ ลอยๆ ลุกนั่งไม่เต็มก้น ไอ้อ้อมเห็นท่าไม่ดีก็เลยพาไปหาหมอ
อาการดูไม่ดีหมอสันนิษฐานก่อนว่าน่าจะเป็นโรคไต(โรคยอดฮิตในแมวแก่) เจาะเลือดไปตรวจดูผลในวันรุ่ง ส่วนคืนนี้นอนให้น้ำเกลือไปก่อนแล้วกันถ้าเป็นโรคไตจริงวันรุ่งขึ้นจะอาการดีเอง
วันถัดไปไอ้อ้อมโทรไปถามอาการ หมอแจ้งว่าพี่เหมียวทรุดในช่วงเช้าเลยจับเอ็กซ์เรย์และให้ออกซิเจนช่วยหายใจ เพราะท่าทางหายใจไม่ออกหอบ
ตอนเย็นไอ้้อ้อมโผล่ไปดูอาการพี่เหมียว ทิ้งหายใจยาวแบบเงียบๆ ในใจคิดว่า "มันคงไม่รอด" ทำใจเพราะเคยเห็น "คน" ที่อยู่ในลักษณะอาการแบบนี้ ลูบตัวหรือหยิกเท้าไม่รู้ตัวแล้ว ถึงหมอจะบอกว่าน่าจะรอดก็ตาม
หมอเอาฟิล์มให้ดูอธิบายว่าหลักๆ พี่เหมียวเป็นโรคหัวใจ ซึ่งปรกติหัวใจของแมวจะมีขนาดประมาณ 3 ซี่โครงแต่นี่ปาเข้าไปตั้ง 4 สาเหตุเกิดจากความแก่เหมือนคนแก่นั่นแหล่ะหลอดเลือดตีบ หัวใจเลยต้องเร่งพลังสูบฉีดเลือดเข้าไปทำให้หัวใจโต เป็นไปได้ที่พี่เหมียวจะช๊อคจากอาการหัวใจทำงานหนัก อีกอาการคือปอดบวมถ้าดูจากฟิล์มแล้วปอดที่ดีต้องเป็นสีดำสนิท ของพี่เหมียวมีสีขาวหลายๆ จุด
หมอฉีดยาและให้นอนดมออกซิเจนอีกคืนนึง ถ้าพรุ่งนี้เช้าดีก็คือรอด ....... ช่วงสายของอีกวันผมโทรไปหาหมอทราบว่าพี่เหมียวหลับไปแบบไม่ตื่นตั้งแต่เช้าแล้ว ณ เวลานั้นผมไม่อยากรอให้ถึงเย็นเก็บของออกจากที่ทำงานตั้งแต่เที่ยงไปรับถุงดำๆ ซึ่งภายในบรรจุร่างนิ่มๆ ของพี่เหมียว
ตั้งแต่พี่เหมียวป่วยจนมันตายและลงหลุม พ่อแม่มันยังไม่เคยมาดูเลย ไอ้อ้อมไม่ได้โทษใครๆ หรอก เพียงแต่อยากสื่อให้เห็นว่าสัตว์เลี้ยงถ้าไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตเค้าแล้ว อย่าเอามาเลี้ยงดีกว่า เพราะสุดท้ายก็เอาไปทิ้งจนเป็นภาระให้คนอื่นหรือสิ่งแวดล้อม และที่สำคัญ มันทำให้สัตว์ตาดำๆ ตัวนึงมีชีวิตที่ทรมาน
หลายท่านที่กำลังจะเป็นบัณฑิต อยากได้ภาพประทับใจในวันสำคัญของการประกาศความสำเร็จในขั้นหนึ่งของชีวิต จนไม่รู้จะให้ผู้ใดสร้างภาพดี และ...วันนี้ไอ้อ้อมมีช่างภาพที่ไอ้อ้อมสนใจ และติดตามผลงานของเค้ามาระยะพอสมควร จึงอยากนำเสนอเพื่อเป็นหนึงในตัวเลือกที่ของบัณฑิตลดอาการปวดหัวในการหาช่างภาพงานรับปริญญาทางหนึ่ง
"อชิ" เธอบอกว่าเธอไม่ได้เป็นช่างภาพบ้าอุปกรณ์ เธอใช้ใจและฝีมือล้วนๆ ที่่พร้อมพิสูจน์ให้คุณ หากว่าเธอและคุณจูนกันติด ซึ่งก่อนอื่นไอ้อ้อมต้องบอกก่อนว่าให้เอามือจับกระเป๋าแล้วเปิดใจให้ดูงานของเธอ ก่อนที่จะดูราคา
ของที่ "อชิ" ช่างภาพงานรับปริญญาให้จะมี
1 รูป "ต้นฉบับ" ทั้งหมดที่ถ่ายมา (ถ่ายมาไง เอาไปอย่างนั้น ไม่ปรับแต่งใดๆ)
2 รูปจากข้อ 1 ก้อปปี้ มาทำการดึงแสงสี(สด สวย ใส) ให้อีกหนึ่งชุด (จำนวนเท่าเดิม เช่น ต้นฉบับถ่ายมา 500 รูป จะก็อปปี้แล้วดึงแสงสีให้ทั้งห้าร้อยรูป)
3 เลือกภาพมาบางส่วน(ไม่จำกัดจำนวน ประมาณ 100 รูป หรือมากกว่านั้น) เพื่อทำอาร์ทเวิร์คพิเศษให้
4 รูปทั้งหมดไรท์ลงแผ่นดีวีดีพร้อมกล่องและปก (18x12 นิ้ว)
5 สำหรับคนที่ถ่ายเต็มวัน จะอัดรูปให้ 1 อัลบั้ม (ประมาณ 40 รูป)
ราคาเหรอ.....ครึ่งวัน 3,000 เต็มวัน 4,000
***ทั้งนี้ทั้งหมด ขอให้คุยจูนกับช่างภาพก่อนนะครับ ซึ่งเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่งทั้งสองฝ่ายเพราะอาจจะมีการปรับเปลี่ยนบ้างอะไรบ้าง
"อชิ" ผู้หญิงตัวเล็กๆ แก้มป่องๆ ที่มีพลังเหลือเฟือที่จะสรรสร้างความประทับใจให้คุณ เยี่ยมชมผลงานและโปรไฟล์ของเธอได้ที่
http://pinkypumpkin.multiply.com/
ติดต่อ "อชิ" 087 363-9878
ไม่ใช่ว่าไม่ได้อยากถ่ายงานรับปริญญาให้หรอกนะ ไอ้อ้อมก็อยากสร้างภาพและสร้างความสุขให้กับทุกๆ คนแหล่ะ แต่มีคนที่ทำได้ดีกว่าไอ้อ้อม พลังเยอะกว่า เหมาะกว่า ก็อยากจะแนะนำให้นะค๊าบบบบบ
เขาสองคนบอกว่าไม่แปลกอะไรที่เราจะอยู่ด้วยกันจนไปตลอด แต่แล้วก็ถึงวันที่ทั้งสองสละโสดแต่งกันซะที ไอ้อ้อมจึงรับหน้าที่นี้สร้างภาพให้ทั้งสองคนเพื่อเอาไปตกแต่งในงานอันเป็นวันสำคัญ อีกอย่างนึงคือได้แปะบนฝาผนังบ้านของทั้งสอง ไอ้อันหลังนี่ไอ้อ้อมปลื้ัมจริงๆ
จริงๆ แล้วแอนกับอั้มมีแพลนว่าจะจัดงานแต่งเดือนธันวาคม แต่ไอ้อ้อมถ่ายให้เดือนพฤศจิกายนก็เลยขอตั้งชื่ออัลบั้มว่าอย่างนี้คงไม่ผิดนะครับ
หน้าหนาว กายหนาว แต่ใจไม่เหงา เพราะเราก็ยังมีเราอยู่
ถึงห่างเพียงแค่กายแต่ใจเรายังอบอุ่นอยู่นะค๊าบบบ (พูดซะเป็นตัวเองซะนั่น ฮาาาาาา)
แล้วทางร้านอีสานล้านตำ RCA ก็เรียกไอ้อ้อมเข้าไปถ่ายอาหาร หลังจากที่ร้านเปิดได้ระยะนึงจนเริ่มอยู่ตัว ไปคราวนี้ที่อีสานล้านตำมีอาหารเพิ่มขึ้นมาหลายรายการ และจะทำการปรับปรุงเมนูอาหารอีสานที่มีอยู่
โจทย์คือทางอีสานล้านตำอยากได้โทนออกสีส้มๆ แดงๆ และให้ภาพอาหารออกฉ่ำๆ โลเกชั่นซึ่งเคยถ่ายคราวที่แล้วไม่พร้อมเสียนี่เลยต้องถ่ายในร้านที่แสงน้อย
ทางอีสานล้านตำอยากจะได้เมนูแบบยาวๆ เพื่อทำรูปแบบเมนูอาหารประเภทส้มตำใหม่อีก ก็เลยให้ไอ้อ้อมลองออกแบบมา ก็เป็นดังภาพข้างบนนี้แหล่ะครับ
ก่อนจากกัน PR และเพื่อนสาวยังมาช่วยเป็นแบบให้นิดหน่อย พอสนุกๆ ให้ไอ้อ้อมใจตูมๆ
Bird + Noom 's Wedding
วันเสาร์ที่ 23 ตุลาคม พศ. 2553 เป็นวันดีๆ ของน้องเบิร์ดและหนุ่ม(อู้) ไอ้อ้อมก็ได้รับเกรียติเชิญไปในงานด้วย เอาหล่ะว่านอกจากจะได้ไปร่วมแสดงความยินดีแล้ว ก็ยังได้ดูผลงานของตัวเองดีด้วยว่าเป็นเช่นไร
เสียดายที่ไอ้อ้อมไปถึงช้างานเริ่มไปแล้ว อารมณ์ประมาณว่าไม่ค่อยอยากชักกล้องออกมาตอน "กิน" เพราะงานก็คืองานพอถึงเวลากินห้ามทำงาน ก็เลยได้ภาพนิดเดียวแค่นั้นเอง
ไอ้อ้อมรู้สึกภูมิใจและดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของงานมงคลของน้องทั้งสอง ภาพที่ไอ้อ้อมถ่ายด้วยใจและทำมันออกมาเค้นมันออกมาด้วยอารมณ์ของคน "สร้างภาพ" ถูกนำมาใช้อย่างดี ดีเสียจนไอ้อ้อมซึ้งเหลือเกิน แบบนี้ถ่ายฟรีไม่เอาตังค์ก็ไม่เสียดายเลยให้ตายสิ
ตั้งแต่พี่ชายตัวแสบของไอ้อ้อมอยู่ร้านเก่าไม่เคยไปถ่ายรูปให้เลย วันนี้ฤกษ์ดีเพราะคุณพี่ตัวดีย้ายร้านแล้วไปเป็นโรงเรือนช๊อปกว้างขวางสะดวกต่อการทำงานและถ่ายภาพเป็นอย่างมาก ก็เลยไปเยี่ยมและถ่ายภาพมานิดหน่อย
"เอก" คือชื่อพี่ชายของไอ้อ้อม มีพรสวรรค์เรื่องความไม่เหมือนใครมาตั้งแต่เกิดแล้วครับ เพราะเฮียแกเป็น Wednesday Child โดยแท้เกิดวันพุธปีเสือ แรงนะครับ...ก็เลยชอบแต่ความแรง...ฮ่าๆๆ
ที่ร้าน EK Auto Shop Chopper รับตกแต่ง, ดัดแปลง, ยิงเฟรม ที่หมายถึงสร้างรถมอเตอร์ไซด์ใหม่มาเป็นคันๆ นั่นแหล่ะครับ ตอนนี้ยังทำไม่ครบวงจรงานที่ออกมาจึงออกเป็นแนว Iron หรืองานเหล็กเปลือยซึ่งออกจะไปแนวโหดๆ ดุๆ ซึ่งถูกใจพวกฮาร์ดคอร์ดีแท้
ปีหน้า EK Auto Shop Chopper มีโครงการจะทำสีมอเตอร์ไซด์ด้วย เพื่อให้ครบวงจรมากกว่าเดิม ซึ่งทำให้ค่าใช้จ่ายของลูกค้างบไม่บานปลาย
จริงแล้วผลงานของ EK Auto Shop Chopper มีเยอะมากสำหรับงานยิงเฟรม ซึ่งตอนนี้คงกระจายไปทั่วประเทศไทยแล้ว คันที่เหลือโชว์อยู่ที่ร้านก็เป็นของเฮียเค้าแหล่ะครับ
นอกจากแนวชอปเปอร์แล้ว EK Auto Shop Chopper ก็ยังรับด้วยไม่ว่าจะเป็นแนว Tracker, Chaly, C, Vespa, Classic, Drag, Super Bike, BB ทำและโมดิฟายได้หมด ขอให้มีแบบและไอเดียมาคุยกันรู้เรื่องเป็นอันจบงานครับ
ชาร์ลีคันนี้ไอ้อ้อมแอบชอบจะเข็นกลับบ้านแล้วเพราะเป็นแนวที่คิดไว้ในใจของไอ้อ้อมเอง แต่ยังทำไม่เสร็จยังต้องทำสีและตกแต่งอีก
ถ้าผ่านมาแถวบ้านฉางถนนสายยายร้า-บ้านฉาง สักตรงกม. 7 ใกล้ๆ เสาส่ง Hutch ช๊อปกว้างๆ สีส้ม-เหลืองติดถนน และได้ยินเสียงโป๊กๆ เป๊กๆ ทั้งวันนั้น นั่นแหล่ะครับ EK Auto Shop Chopper ถ้าสนใจก็ลองติดต่อกันดูนะครับ 089-4084352
ถ้าวันใดที่คุณรู้สึกอยากได้แป้งผสมรองพื้นดีๆ สักตลับนึง ที่ราคาไม่แพงมากสมเหตุสมผล ไอ้อ้อมแนะนำนี่เลย... B-Bean Powder Cake
ด้วยเนื้อแป้งมีส่วนผสมของครีมรองพื้นที่ไม่มากจนเกินไป ทั้งยังมีส่วนผสมของสารกันแดด SPF 21 และคุณสมบัตินวัตกรรมนาโนทำให้เนื้อแป้งมีความละเอียดมาก เมื่อทาลงบนใบหน้าทำให้สามารถปกปิดริ้วรอยได้ดี เนียนใส และบางไม่ดูหนา
ไอ้อ้อมคอนเฟริ์ม เห็นสาวๆ หลายคนใช้แล้วเด้งจริงๆ สนใจก็ติดต่อคุณนิรดา 087-5106975 นะเจ้าข้าเอย!
เครื่องซักผ้าฝาหน้าอีเล็คโทรลักซ์ที่บ้านของไอ้อ้อมจากไป อุตส่าห์อยู่กันมาเป็นสิบปี ยื้อชีวิตก็หลายครั้งแล้ว คราวนี้ต้องปล่อยเธอไป
ตัวถังผุ ลูืกปืนแตก ไฟรั่ว ยังพอซ่อมได้ แต่มันคงเบื่อชีวิตของมันเต็มทนเวลาปั่นแห้งทีไรกระโดดเป็นม้าป่าซะทุกที จนกระทั่งวันหนึ่งตัวถังตีกันเองจนถังนอกแตกน้ำรั่วใส่มอเตอร์กลิ่นไหม้เหม็นหึ่ง ไอ้อ้อมก็ยังยื้อฉุดรั้งชีวิตของม้าแก่เครื่องซักผ้าฝาหน้าอีเล็คโทรลักซ์เครื่องนี้ พอปั่นผ้าซะงอกซะแงกได้บ้างไม่ได้บ้าง บางทีแรงหมดก็ร้องครวญคราง ในเมื่อความจนมันบังคับ จึงเลยต้ัองหันกลับมาซักมือผสมปนกันไป...
และเมื่อเวลาถึงที่สุด ทั้งที่ไอ้อ้อมทนสุดๆ แต่ก็สุดจะทนกับอีม้าแก่เครื่องซักผ้าฝาหน้าอีเล็คโทรลักซ์ จึงยกมันใส่กระบะไปขายที่รับซื้อของเก่า... ได้มาตั้ง 250 ก็ยังดีเอาไปต่อทุนกับกิ๊กใหม่เครื่องซักผ้าฝาหน้าพานาโซนิค ที่มีระบบซักผ้าอฉริยะอินเวิร์ทเตอร์..ไปนู่น..
ที่กล่าวมาทั้งหมดก็แค่จะเข้าเรื่องว่า "ตูเป็นหนี้อีกแล้ว" ผ่อนยาวๆ แต่ดอกเบี้ยไม่มีก็สบายใจ ยังต้องผ่อนอีกหลายอย่างจนชีวิตจะกลายเป็น "ราชาเงินผ่อน" ไปเสียแล้ว อนาคตคงไม่ต้องผ่อนเมียนะ...เฮ้อ... อย่าให้ถึงเวลาไอ้อ้อมรวยแล้วกัน
เจียมเพราะจนเป็นคนอย่างข้า เกิดเป็นราชาเงินผ่อนเมืองไทย ทํางานทําเงินทําเกินเงินเดือน เศรษฐกิจคลาดเคลื่อน เงินเดือนไม่พอใช้
ให้เราทํางานทําแลกเงินตรา แต่ต่อตีราคาตํ่ากว่าความเป็นไป การค้าการขายก็คิดให้มีเงินผ่อน ดาวน์ไม่เดือดร้อนผ่อนตามสบาย
ข้าวของเครื่องใช้ก็ซื้อได้ด้วยดาวน์ ผ่อนกันยาวๆ ดอกเบี้ยบานตะไท ดอกทวีคูณก็หมุนเดือนชนเดือน เขาคอยมาเตือนว่าผ่อนช้าเกินไป ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของจําเป็น เอย......
ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของจําเป็น ทีวี ตู้เย็นจําเป็นต้องใช้ ความสุขเล็กน้อยนี่ว่าจะถอยวีดีโอ มาฉายดูหนังโป๊ที่กลาดเกลื่อนเมืองไทย ให้ลืมทุกข์โศกลืมโลกวกวน ลืมหน้าคนบางคน ที่ชอบเอาเปรียบอยู่รํ่าไป
ดวงใจจนทนความลําบาก มาร้องความทุกข์ยากได้โปรดจงเห็นใจ อย่าให้สินค้าแพง อย่าให้แรงงานถูก อย่าให้ใครมาผูกตลาดค้าของไทย
อย่าให้ใครมาแย่งขนแรงไปต่างเมือง ไปทําความรุ่งเรืองมันน่าอาย น่าอาย ประเทศประไทยไม่ใช่ตะวันออกกลาง เห็นเพื่อนไทยเดินทางแล้วใจหาย ใจหาย
ถึงฉันจะกลายเป็นราชาดาวน์ดอก ฉันก็ไม่เสียใจหรอกเพราะอุดหนุนคนไทย แต่ขอให้คิดคํานึงถึงหัวอกคนจน อย่าปล่อยให้เขาสับสน จนหมดหนทางไป
อย่าปล่อยให้เขาวกวนไปชนคุกตะราง เพราะเมื่อสิ้นหนทางจะเดินหนทางใด อันเมืองไทยใหญ่อุดมเอย......ดินดีสมเป็นนาสวน เพื่อนเอ๋ยเราชักชวน ต้องช่วยกันมุ่งหมั่นทํา
ถึงเวลาที่ไอ้อ้อมจะได้แย่งชิงพวงไข่ปลาเรียวเซียวจากพวกร้านอาหาร ต้องไปตลาดเย็นตั้งแต่ตอนต้นบ่ายไม่งั้นคงได้อดซื้อมาทำกินเอง หรือได้แต่หวังพึ่งร้านอาหารที่ราคาแพงหูฉีก
ไข่ปลาเรียวเซียวเอามาทำแกงส้มหม้อนึงขนาดกำลังดีตกพวงละ 250 บาท เพิ่มเนื้อปลาอินทรีย์เข้าไปอีกหนึ่งชิ้น 40 บาท ปลาทูเข่งสำหรับโขลกให้น้ำข้น 1 เข่ง 20 บาท กุ้งขาวขยุมนึงราวๆ 20 บาท ผักและเครื่องแกงอีกนิดหน่อยๆ จำมูลค่าไม่ได้
ไข่ปลาเรียวเซียวสีเหลืองอำพัน เวลาทำต้องมีวิธีไม่ใช่ว่าใส่ๆ ไปให้มันสุก สุกมากมันก็จะแข็งเกิน กินแล้วไม่นุ่มลิ้นนุ่มปากอาจจะทำให้เสียดายเงินได้ ต้องกะจังหวะทุกอย่างสุกพอดีแล้วขั้นตอนสุดท้ายจึงค่อยใส่ไข่ปลาเรียวเซียวลงไป
รอสักพักพอดูว่าไข่เริ่มขุ่นก็จึงรีบปิดไฟ เท่านี้แหล่ะอาหารเหลาราคาเบาๆ (เืมื่ออยู่ที่่บ้าน) ไม่ต้องง้อร้านเหลาร้านรวง
ไหนๆ ก็ซื้อกุ้งมาด้วย แล้วในตู้เย็นยังมีเนื้อปูสดเหลืออยู่จากการทำข้าวผัดเมื่อคราวก่อน ก็เอามาทำผัดกระเพาซะ ข้างบ้านได้กลิ่นคงทนไม่ไหวต้องออกไปหาอะไรกินกันแน่ๆ
วันว่างและไม่ว่างของไอ้อ้อม จะมีอะไรๆ ให้ทำอยู่เสมอ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่แดดดี หลังจากที่ฝนตกกระปริบกระปอย และตกถี่ๆ มาหลายวัน
มินรดา เธออยากเป็นสาวหวาน แต่ไอ้อ้อมจับเธอปั้นให้เป็นสาวเท่ส์ ถ่ายคู่กับ "ลุงทองเขียว" มอเตอร์ไซด์ของไอ้อ้อมนั่นเอง
กาลครั้งไม่นานเท่าไหร่ มีผู้หญิงตัวเล็กๆ นามว่า "เบริ์ด" เข้ามาทำงานที่บริษัทน้ำ และอีกไม่นานต่อมามีผู้ชายตัวใหญ่ๆ นามว่า "หนุ่ม" หรือที่บริษัทน้ำเรียกกันว่า "อู้" ก็เข้ามาทำงานเช่นกัน
อยู่ๆ ไปเอ๊ะยังไงสองคนนี้ไปรักกันตั้งกะเมื่อไหร่ แล้วอยู่ๆ มาก็ได้เวลาที่สองคนจะประกาศให้ทุกคนทราบว่า "จะสละโสดแล้วว้อย"......ฮิ้ววววววววว
เสียดายที่ภาพชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาวสวยๆ ไอ้อ้อมไม่ได้เป็นคนถ่ายให้ แต่ทางเบริ์ดอู้ให้คนอื่นถ่ายให้แล้วส่งภาพมาให้ไอ้อ้อม Retouch ให้
ปรกติเพื่อนๆ ของไอ้อ้อมทราบกันดีอยู่แล้วว่า ไอ้อ้อมมันรักสัตว์เลี้ยงของมันแค่ไหน ไม่ว่าจะกินดีอาหารแพงๆ ลงทุนเท่าไหร่ไอ้อ้อมก็ซื้อมาให้ ที่อยู่ดีๆ ก็ลงทุนหมดไปก็มาก
วันนี้ 23 กันยายน 2553 ตื่นเช้ามาด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจ เหมือนมันมีอะไรค้างๆ คาๆ ใจพาลให้ไม่ค่อยอยากจะทำงาน ยังนึกในใจว่าโทรไปลาสักครึ่งวันดีไหมแล้วเที่ยงๆ ค่อยไปทำงาน
แต่งานก็คืองานฝืนๆ ใจตัวเองขี่มอเตอร์ไซด์ฝ่าแดดตอนเช้าแรงๆ ไปได้ครึ่งทางก็เจอฝนจนเปียกไปครึ่งตัว ถึงที่ทำงานแถวนั้นกลับไม่มีฝนสักเม็ดยันเย็นฝนก็ไม่ตก...เอากะมันสิ ไอ้อ้อมโดนฟ้าฝนแกล้งซะงั้น
ตอนเย็นกลับมาตั้งใจจะล้างมอเตอร์ไซด์ให้เสร็จก่อนแล้วพาไอ้แมวมอมที่ป่วยอยู่ไปให้หมอดูอาการ กลับมาถึงก็รู้ว่าบ้านเราไฟดับอยู่บ้านเดียว เอ...มันยังไง เข้าไปในบ้านจึงรู้ว่า Safety Cut มันตัด สับสวิทช์ขึ้นแล้วก็ขึ้นไปบนห้องเลี้ยงปลา เปิดไฟห้องวางกระเป๋าแล้วหางตาก็เหมือนจะเห็นอะไรขาวๆ ลอยเคว้งคว้าง รีบหันหลังกลับไปดู หัวใจไอ้อ้อมหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ปลาในตู้ที่รักมากๆ ที่อยู่ด้วยกันมาหลายปีหงายท้องตายเกลื่อนตู้ บางตัวหลังงอปากอ้ากว้าง บางตัวหัวทิ่มซุกอยู่ในกองหิน
ปลาบางตัวเพื่อนก็ให้มา ปลาบางตัวไอ้อ้อมก็หามาเอง บางตัวอยู่ด้วยกันมาไม่ต่ำกว่า 4-5 ปี หรือบางตัวอาจจะอยู่มาตั้งกะตั้งตู้เลยด้วยซ้ำ บางตัวก็มีเรื่องราวที่มาพร้อมกับตัวเค้า ยังดีที่ยังมีบางตัวซึ่งเป็นส่วนน้อยยังรอดชีวิตอยู่ซึ่งก็รอมร่อเต็มทนแล้วเหมือนกัน
สาเหตุการตายมีเพียงอย่างเดียวคือ "ขาดอากาศ" ตู้นี้เป็นปลาต้นน้ำที่ต้องการออกซิเจนเป็นอย่างมาก ไอ้อ้อมพยายามฝึกปลาให้ชินกับฟองอากาศน้อยๆ ไฟดับ 3-4 ชม.ก็ยังอยู่ได้ถึงกระนั้นก็ยังมีระบบสำรองไฟที่จะปั๊มออกซิเจนเข้าตู้ได้อย่างน้อย 15-20 นาที แต่นี่มันต้องมากกว่า 4 ชม.แน่ๆ ไอ้อ้อมเลยไปดูไทม์สวิทช์ตู้ไม้น้ำเห็นว่ามันหยุดอยู่ตอนราวๆ เที่ยงวัน โอ้..มันมากกว่า 6-7 ชม.อีกนะเนี่ย คิดๆ ไปแล้วไม่มีอะไรจะเศร้าและเครียดไปกว่านี้ จากตู้ที่แสนจะมีความสุขกลับกลายเกือบจะเป็นตู้ที่ว่างเปล่า
ส่วนเซฟทีคัทที่มันตัดน่าจะมาจากแม่บ้านรีดผ้าแล้วปลั๊กหลวมทำให้เกิดความร้อนและประกายไฟจึงตัดแล้วแม่บ้านพอเห็นว่าไฟดับก็เก็บของกลับไปงานที่ร้านของพ่อโดยไม่บอกใคร..
ไหนโฆษณามันบอกว่า "เซฟทีคัท ตัดก่อนตาย เตือนก่อนวายวอด" นี่แม่งตัดแล้วตาย.....แสดดด
ถึงเวลาที่จะพาลุงทองเขียวไปเที่ยวพบปะเพื่อนๆ ชาวสองล้อบ้างอะไรบ้าง งานไนท์ปาร์ตี้ที่จัดโดยกลุ่ม"สนิมกังราย็อง" มาบตาพุดไม่ใกล้ไม่ไกลที่ไอ้อ้อมและกลุ่มของพี่ชาย ไม่น่าจะพลาดได้.....
รถมอเตอร์ไซด์เก่าๆ สามคันสี่คนออกเดินทางจากบ้านฉาง ด้วยความตื่นเต้นอีกครั้งในระหว่างทางก็พบเจอกับกลุ่มมอเตอร์ไซด์อีกมากมายโดยเฉพาะมอเตอร์ไซด์คลาสิค "C" หรือแม้กระทั้งแต่ ชาลี แชปปี้ แด๊ก ที่กำลังอินเทรนด์อยู่ในขณะนี้ รู้อยู่ว่าเดี๋ยวคงได้ไปเจอกันอีกแน่ๆ ที่งานสนิมกังราย๊อง
สถานที่จัดงานอยู่ตรงข้ามกับวัดมาบตาพุด ดูจะไม่เพียงพอต่อจำนวนของคนที่มาเที่ยวงานเท่าไหร่ คนเยอะรถ(มอไซด์)แยะ ควันไอเสียขโมงโฉงเฉง แออัดกันเพื่อที่จะเบียดเสียดกันเข้าไปดูว่ามีอะไรในงานสนิมกังราย็อง
กลุ่มรถทั้งคลาสิคและไม่คลาสิคที่เอามาจอดในงาน ยังไม่รวมนอกงานอีกเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ รถมากมายที่เอามาจอดในงาน จนหาพื้นที่ของโต๊ะ หรือที่นั่งแบบดีๆ ไม่เจอ
ถึงขนาดนมหกเลย :)
แหม...มาที่นี่เจอหมวกกันน๊อคแบบเดียวกับของไอ้อ้อมเลย แต่ดูเจ้าจะไม่ค่อยรักษาเลยใบนึงก็ไม่ใช่ถูกๆ
ด้านในงานสนิมกังราย็องจะมีเวทีใหญ่มีการแสดงดนตรี มีโชว์บ้าง และตบท้ายด้วยการแลกของกันเช่นธง อาร์ม ตามธรรมเนียมของชาวสองล้อเค้าแหล่ะ
คนเยอะจริงๆ ไอ้อ้อมเดินหาน้ำกินยากมาก ของกินไม่ค่อยพอเพียง ลืมไปด้านข้างๆ มีโชว์รถเครื่องเสียงด้วย แต่ก็ต้องวิ่งออกมาเพราะไม่ชอบอะไรดังๆ อึกทึก
ด้านรอบๆ จะมีร้านรวงขายของ เสื้อผ้า กางเกง รองเท้า ส่วนร้านนี้ไอ้อ้อมชอบมากสุดไปเดินหาหินเทอคอยย์ได้มานิดหน่อยหมดตูดเลย
สนุกสนานตรงเวทีใหญ่ไม่พอ ทางกลุ่มสนิมกังราย๊องยังจัดเวทีปาร์ตี้เล็กๆ เล่นเพลงกันแบบขำๆ หลบมุมอยู่ใต้ต้นไทร
เป็นไงบ้างครับ สาวซีน่ารักๆ เพียบบบบบบ! น้องที่ไปเจอที่งานยังต้องขอชักภาพคู่สักภาพ
กลุ่มของพี่ชายไอ้อ้อมกับเพื่อนๆ ทั้งเด็กทั้งแก่ ฮ่าๆๆๆ ไอ้อ้อมเดินวนรอบงานสองรอบก็รู้สึกเหนื่อยหน่ายๆ เพราะไม่ค่อยสนุกเท่าไร มีแต่เด็กๆ และวัยรุ่น งานก็ออกแนวจะไม่มีรูปแบบ ก็เลยมานั่งกินเบียร์กับเพื่อนฝูงรอเวลาที่ทุกคนอิ่มตัว
ปิดท้ายด้วยสาวซีของไอ้อ้อม ต้องพาซ้อนกลับบ้านสบายแฮ แว้นนนนนนนน!!!
เรื่องของเรื่องก็คือน้องที่ทำงานเอาช๊อคโกเลตหมีแพนด้าเป่าขลุ่ยจากจีนมาฝาก นั่งพิจารณา แล้วก็นึกย้อนกลับไปตอนที่หลานสาวป.2 ร้องกรี๊ดๆ ทำท่าเขินอายเวลาได้ยินเพลงเห็นหมีหนูมั๊ย
ถ้าคิดว่ามันสนุกก็สนุกแหล่ะครับ เด็กนะ จะประสาอะไรกับเพลงสองแง่สองง่าม ซึ่งถ้าผู้ใหญ่ฟังแล้วก็จะเข้าใจ แล้วยิ่งได้ดู MV แล้วท่าทางการเต้น และมุมกล้องมันยิ่งส่อให้เสื่อมลงไปจริงๆ ก็ไม่แปลกใจเลยที่จะโดนแบนไป
จริงๆ แล้วเพลงสองแง่สองง่ามมีมาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ นับตั้งแต่รุ่นคุณพ่อคุณแม่ พุ่มพวงดวงจันทร์ สมัยนั้นเพลงแนวทะลึ่งตึงตังก็ออกมาเยอะเนื้อร้องท่าเต้นออกแนวสนุกสนานมากกว่าไม่ขาวไม่ดำแต่ออกเทาๆ แต่พอมาสมัยนี้ทั้งเนื้อหาและท่าเต้นและไม่ว่าจะเป็นสื่อประกอบอย่างพวก MV ที่ทำออกมามันดูแล้วชัดเจนเลยว่านี่มันสีดำชัดๆ ดำกระจ่างยังกับ "เห็นหมีหนูมั๊ย" เลยก็ว่างั้น
สงสารเด็กและเยาวชน ทั้งตัวศิลปินดูโอ "ดีปลี" ซึ่งเป็นเยาวชนที่วัยกำลังกินกำลังโตเสียด้วยซ้ำ โดนโปรดิวเซอร์จับมาทำให้เสียคนอีกแล้ว เนี่ยหล่ะนะบันเทิงไทย มันต้องเป็นสีดำมันถึงจะดัง
บอกตรงๆ เลยว่าไอ้อ้อมเขียนด่า แต่อยากให้ดูและพิจารณาแล้วกันครับว่า ไอ้อ้อม แรงไปหรือเบาไปกันแน่?
หนูชอบขยำ หนูชอบขยำหนูชอบขยำหมี (สร้อย)
เห็นหมี เห็นหมี เห็นหมี ใครเห็นหมีมั่ง (2 ครั้ง)
เอามือลูกหมี เอามือลูบหมี กลัวน้อยใจ (สร้อย)
จากคนรักหมี จากคนรักหมี สุดหัวใจ
เห็นหมีเห็นหมีเห็นหมีใครเห็นหมีมั่ง
ท่อนสุดท้ายมันยังมาย้ำอีกนะซะหลายประโยค เพลงแบบนี้คงเหม็นได้ไม่นานหรอก เพราะโดยธรรมชาติของมนุษย์แล้วไม่ชอบของเหม็น
ความจริงมันก็ไม่ได้ใหม่อะไร แต่อยากจะย้ำกันสักหน่อย ฝรั่งมันก็ว่าคนไทยชอบก๊อปปี้ ไอ้อ้อมก็ไม่คิดว่าสมัยนี้ยังจะมีงานดังๆ ที่ออกมาในแนวแหกหูแหกตาคนไทยเสียอีก จะว่าไปมันก็ไม่ใช่ความผิดของศิลปิน แต่เวลาศิลปินร้องเพลงในทำนองที่คล้ายกับของคนอื่น เค้าจะรู้สึกยังไง
น่าสงสารคนน่ารักอย่างน้อง พันช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร ที่มิรู้อิโหน่อิเหน่ น่าสงสารคนสวยอย่าง Talor Swift ที่โดนโปรดิวเซอร์บ้านเฮาลอกงาน
ลองฟังดูกันเองแล้วกันนะจ๊ะ
อื้อ อือ อังกฤษเวอร์ชั่น (Hey Stephen)
เอ....จะว่าไปเค้าคงไม่ยอมรับหรอก อาจจะพูดว่า "เป็นแรงบันดาลใจ" , "ใครๆ ก็คิดได้ คนเป็นล้านอาจจะคิดเหมือนกัน" "เมโลดี้ต่างไปเสียงนึงจาก 1 ห้อง ก็ไม่เรียกก๊อปแล้ว" แหม....แล้วอีตอนที่ร้ือง "อื้อ อือ ๆ ๆ " มันช่างเป็นความคล้ายที่เหมือนจริงๆ เลยนะขอบอก ต่อไปเราคงส่งโค๊ดลับเวลามีคนมาก๊อปว่า เฮ้ยยยย ตรูโดน "อื้ือ อือ" แล้วหว่ะ
และแล้วไอ้อ้อมก็ได้เดินทางไป RCA รอยัลซีตี้อเวนิว ไม่ได้ไปกินเหล้่าหรอกนะ ไปทำงานครับ ไปถ่ายภาพเพื่อนำมาประกอบเมนูอาหารและประดับร้าน ร้านนี้ชื่อ "อีสานล้านตำ" อยู่ใกล้ๆ กับร้าน Route66 และ Slim
ใครไปกินตอนเย็นๆ เสร็จก็ไปแดนซ์ให้กระจายต่อที่สลิมหรือรูทได้เลย หรือจะไปชมรถมอเตอร์ไซด์ Triumph หรือ Harley ที่เปิดอยู่ใกล้ๆ นั่นก็ได้ ตสบ. ตท. (ตามสบายเต็มที่)
ที่บ้านก็เลี้ยงแมวไว้หลายตัว แต่ละตัวก็มีนิสัยต่างกัน จู่ๆ ก็นึกสงสัยขึ้นมาว่า แล้วแมวคนอื่นหล่ะจะเป็นยังไง เอาแบบพิเศษสุดๆ เลย แล้วไอ้อ้อมก็ทำการค้นหาจนเจอแมวเจ๋งๆ ตัวนึงชื่อปลาเก๋า... บ๊ะแค่ชื่อก็เจ๋งแล้ว
ว่าแต่ทำไม๊ อีนังปลาหมึกที่บ้านมันพูดไม่เป็นอย่างเค้าบ้างฟระ พูดเป็นอยู่คำเดียว "เหมี๊ยวววววว"
พี่ชายคนโตของไอ้อ้อม บอกว่าอยากได้กระต่ายแคระ! ไอ้เราก็สุดแสนฉงนในโลกนี้มีกระต่ายแคระด้วยเหรอ ไอ้ที่แคระนี่มันแคระเพราะคนขายข้างทางมันบอก แล้วพอเลี้ยงๆ ไปตัวดันเท่าฟายแคระหล่ะมั๊ง ฮ่าๆๆๆๆ
ก็ดันไปหัวเราะเยาะ ไอ้อ้อมก็เลยโดนยัดเยียดให้ไปเสาะหากระต่ายชนิดที่เล็กที่สุดมาให้เค้าเลี้ยง เอาวะ...ไอ้อ้อมมันเป็นผู้นำแสงสว่างแห่งครอบครัวอยู่แล้วนี่ ฮา.......
ดีนะที่มีน้องน้ำหวาน ผู้น่ารักที่ให้คำแนะนำสำหรับพันธุ์ของกระต่าย
แต่พอถึงเวลาไปซื้อจริงๆ แล้วมึนตึบ เพราะตั้งแต่คุยกะน้ำหวาน และกว่าจะมาซื้อก็ปาเข้าไปเป็นเดือน ไอ้อ้อมก็เลยหาข้อมูลจากคนขายหลายๆ ร้าน เอาเป้าหมายในสายพันธุ์ที่เราสนใจเพียงแค่ 4 - 5 ชนิด และราคาที่พี่ชายเค้าจำกัดจำเขี่ยมา
มินิ เร็กส์, Mini Rex = ชื่อมินิแต่ก็ไม่ได้เล็กสมชื่อเป็นกระต่ายที่ขนน่าจับมากทีุ่สุดดุจเหมือนกำมะหยี่สั้นๆ ยิ่งโตขนยิ่งแน่นยิ่งสวย ให้นึกถึงกระต่ายในเืรื่องอลิสในดินแดนมหัศจรรย์นะ จากที่ถามคนขายบอกว่าชนิดนี้ขี้อ้อนที่สุด แต่รูปร่างประหลาดที่สุด ฮาาาา คิดว่าพี่ชายคงไม่ชอบแหงๆ เมื่อเวลามันโตใหญ่
เนเธอร์แลนด์ดวอฟ, Netherland Dwarf = เรียกย่อๆ ว่า ND เป็นสายพันธุ์ที่เล็กที่สุดที่มีขายในบ้านเรา แต่จะดื้อกว่าพันธุ์อื่นๆ อันนี้ก็คิดว่าพี่ชายไม่ชอบเหมือนกันหากว่าเราไม่มีเวลาที่จะดูแลและเล่นกะมันบ่อยๆ แล้ว มันต้องเป็นกระต่ายหัวดื้อแหงๆ
มินิ ลอป, Mini Lop = เรียกย่อๆ ว่า ML เป็นพันธุ์หูตกยาว หน้่ายาว ขายาว ตัวยาว ยาวหมด ก็พี่ชายเค้าจะเอาตัวเล็กๆ นี่หว่านั้นก็ผ่านแล้วกัน
ฮอลแลนด์ ลอป, Holland Lop = เรียกย่อๆ ว่า HL ก็จะคล้ายๆ กับ ML แต่ทุกสัดส่วนจะสั้นกะปุ๊กลุกน่ารักสุดๆ ไอ่ชนิดนี้แหล่ะที่ไอ้อ้อมเล็งแล้วเล็งอีก จับวาง จับวาง แต่ราคาที่สนนมาตั้งกะ 2 พันบาทยัน 3 พันบาท ก็ทำให้ตัดใจง่ายเหมือนกันสำหรับงบประมาณที่เค้าให้มา
ลูกผสม HL - ML นี่แหล่ะคือสิ่งที่ไอ้อ้อมต้องการ คือตรงกลางระหว่างกระต่ายที่ตัวเล็ก หูตก สั้นกล่อง แต่ราคาไม่แพงเวอร์สรุปฟันธงโช๊ะ......
มันช่างน่ารักจริงๆ ก็คงต้องดูต่อไปว่าเจ้าพี่ชายจะเลี้ยงดีแค่ไหน เป็นกำลังสำรองให้แล้วกัน แต่ไม่ขอรับผิดชอบให้นะ เพราะแค่แมวฝูงนึงก็จะหมดพลังแล้วครับ ฮาาาาาาาา
นั่งทำงานอยู่ จู่ๆ ไอ้อ้อมก็ได้ยินเสียงแว่วมา.... "บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึก ดีใจสักเท่าไหร่ มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ ฯลฯ....." ก็เลยต้องวางมือไปเสาะมา เสียงร้องแบบมีเอกลักษณ์แบบนี้มิใช่ใครเสีย พี่น้องฝนฟ้า อันสนี - วสันต์
ตัวเพลงที่ดังเปรี้ยงติดหูก็เพราะนำไปประกอบภาพยนต์เรื่อง "เราสองสามคน" ไอ้อ้อมดูจากตัวอย่างหนังแล้ว สีสันน่าสนใจ แล้วก็ยังมีรถ Suzuki Caribbean แต่งเจ๋งๆ ชอบ ^____^ นางเอกพระเอกไม่สน สนแต่รถกับสีของภาพ เอาไว้ต้องไปดูให้ได้
เป็นร้อยเป็นพัน กี่นาที ที่ฉันต้องฝันต้องคอยแบบนี้ นับเป็นปี อีกกี่วันไม่รู้ วันไหนจะได้เจอ
ฝันก็จบลงเมื่อตอน ที่เธอเดินเข้ามาข้างในหัวใจ
บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึก ดีใจสักเท่าไร มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ
อยากร้องตะโกน บอกกับเธอที่รัก ว่ารักเธอจนหมดใจ ไม่รู้ทำไม เก็บอาการไม่ไหว เพราะรักจริงๆ เลย
ฝันก็จบลงเมื่อตอน ที่เธอเดินเข้ามาข้างในหัวใจ
บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึก ดีใจสักเท่าไร มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ
คนอย่างฉันโชคดีเหลือเกิน ที่มีเธอเข้ามา ทำให้ฉันเต็มเปี่ยมด้วยรัก
บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึก ดีใจสักเท่าไร มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ
บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึก ดีใจสักเท่าไร มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ
ยิ่งฟังยิ่งอิน ก็เลยไปจับรูปของตัวเองที่ถ่ายไว้เอง(ไม่มีใครถ่ายให้)มาโมเข้ากับตัว VDO ซะเลย อยากทำงานพรีเวดดิ้งที่ทำออกมาเป็น MV บ้างวุ้ย